*ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΤΟΥΣ
ΑΞΟΝΑΣ ΤΡΑΜΠ-ΠΟΥΤΙΝ: Η ΕΥΡΩΠΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΜΕ ΚΟΙΝΗ ΑΜΥΝΑ
Βρυξέλλες, 18 Φεβρουαρίου 2025
Η εβδομάδα της 10ης Φεβρουαρίου 2025 θα καταγραφεί στην ιστορία ως μία από τις πιο επονείδιστες.
Η κυβέρνηση Τραμπ ξεκίνησε έναν διμερή διάλογο με τον Πούτιν για την Ουκρανία, θέτοντας σε κίνηση μια διαδικασία διαπραγμάτευσης, η οποία αποκλείει τόσο τη χώρα που δέχεται την επίθεση, δηλαδή την Ουκρανία, όσο και την Ευρώπη. Υπονόησε, επίσης, το τέλος των αμερικανικών εγγυήσεων ασφαλείας προς την ευρωπαϊκή ήπειρο και απαξίωσε τη δημοκρατία της Ευρώπης κατά τη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου.
Μία ομάδα επιλεγμένων ηγετών της ΕΕ συναντήθηκε στο Παρίσι στις 17 Φεβρουαρίου και εργάστηκε για να αναδειχθεί μια ενιαία προσέγγιση της Ένωσή μας απέναντι σε αυτή τη νέα γεωπολιτική πραγματικότητα. Επιπλέον, πέρα από μία συμφωνία αύξησης των αμυντικών δαπανών, απέτυχαν να προτείνουν ένα συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο για τη θεσμική επίτευξη της πολιτικής ενοποίησης και της αμυντικής ένωσης.
Η επιθετικότητα και ο εξευτελισμός που υφίστανται οι Ευρωπαίοι από την κυβέρνηση Τραμπ δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας ή εικασιών. Διεξάγεται μια διπλή επίθεση: αφενός στην ευρωπαϊκή ασφάλεια—που πλέον θεωρείται από την Ουάσινγκτον απλώς ένα βάρος, καθώς επιδιώκει να εγκαταλείψει την Ουκρανία στα χέρια του Πούτιν στη λογική των «σφαιρών επιρροής»—και αφετέρου στη φιλελεύθερη δημοκρατία, η οποία επίσης αντιμετωπίζεται ως εμπόδιο στο σχέδιο μιας νέας αυταρχικής και λαϊκιστικής διεθνούς τάξης.
Ενόψει της έναρξης των διαπραγματεύσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας για τη διαίρεση της Ουκρανίας, ποιες εναλλακτικές απομένουν;
Το μέλλον της Ουκρανίας διακυβεύεται, και μαζί του το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης. Εάν οι Ευρωπαίοι δεν μπορέσουν να προσφέρουν στην Ουκρανία υποστήριξη και βεβαιότητα, η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση θα καταρρεύσει υπό το βάρος των εξελίξεων. Σε αυτόν τον αναδυόμενο κόσμο των μεγάλων αυταρχικών αυτοκρατορικών δυνάμεων, ο μόνος τρόπος να σωθούν η δημοκρατία και η ελευθερία είναι να εξισορροπηθούν από το πολιτικό βάρος ενός μεγάλου δημοκρατικού και ομοσπονδιακού κράτους, ικανού να διασφαλίσει την άμυνά του, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον αξιόπιστος εταίρος και, πιθανότερα, έχουν μετατραπεί σε αντίπαλο.
Αυτή τη στιγμή, οι πολίτες επιθυμούν κοινή άμυνα, όπως επιβεβαιώνουν οι δημοσκοπήσεις με συντριπτικά υψηλά ποσοστά· ταυτόχρονα πολλά ευρωπαϊκά κράτη απειλούνται ήδη άμεσα από τη Ρωσία. Η μόνη εναλλακτική που φαίνεται να προτείνουν οι ηγέτες της ΕΕ προς το παρόν είναι ο μεμονωμένος επανεξοπλισμός των κρατών, με στόχο την αύξηση της ενσωμάτωσης και της διαλειτουργικότητας, αλλά μόνο σε εθελοντική βάση. Ωστόσο, η βιομηχανική διάσταση από μόνη της δεν είναι δυνατόν να δημιουργήσει μια Αμυντική Ένωση ικανή να εγγυηθεί την εδαφική άμυνα της Ευρώπης. Επιπλέον, υπό αυτές τις συνθήκες, η βιασύνη για επανεξοπλισμό θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε δαπάνη σημαντικού μέρους των νέων αμυντικών επενδύσεων για την αγορά όπλων και τεχνολογίας από τρίτες χώρες, κυρίως από τις ΗΠΑ. Αυτό θα είναι παράλογο!
Η οικοδόμηση αυτόνομης ασφάλειας και άμυνας απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση για ενοποίηση, η οποία είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση δύο κρίσιμων ζητημάτων: την ανάπτυξη μιας συλλογικής στρατηγικής, βασισμένης σε μια κοινή ανάλυση των προτεραιοτήτων όσον αφορά τις απειλές και τα συμφέροντα που πρέπει να προστατευτούν, καθώς και την κινητοποίηση σημαντικών χρηματοδοτικών πόρων. Όποιο μοντέλο κι αν επιλεγεί για τη συγκρότηση μιας ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης, είναι απαραίτητο να αναγνωριστεί η αναγκαιότητα διαμόρφωσης ενοποιημένης πολιτικής ηγεσίας—μιας ηγεσίας ικανής να εκπροσωπεί το κοινό συμφέρον και να λαμβάνει τις αντίστοιχες πολιτικές αποφάσεις.
Για τους παραπάνω λόγους, η Ένωση Ευρωπαίων Φεντεραλιστών (UEF) καλεί για:
- Συνεχιζόμενη και ενισχυμένη υποστήριξη προς την Ουκρανία, ιδίως όσον αφορά στην παράδοση όπλων και το εύρος χρήσης τους, καλύπτοντας, εάν χρειαστεί, το πιθανό κενό που θα αφήσουν οι ΗΠΑ.
- Την απόρριψη οποιασδήποτε συμφωνίας μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, η οποία δεν γίνεται αποδεκτή από την Ουκρανία και δεν διασφαλίζει τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια της ηπείρου μας.
Την κατεπείγουσα σύγκληση έκτακτης συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων βημάτων προς την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης, που ευθυγραμμίζονται με τη συνταγματική πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 2023, καθώς και για την εξέταση των διαθέσιμων δυνατοτήτων για τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, εκείνων που προσφέρει η Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO).
Καλούμε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να στηρίξει τους ανωτέρω στόχους κατά την ολομέλεια της 10ης-13ης Μαρτίου 2025, καθώς και τα πλέον υπεύθυνα και δραστήρια κράτη-μέλη να κινητοποιηθούν αναλόγως εντός του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Η Ευρώπη βιώνει τη σκοτεινότερη ώρα της από το 1945. Όμως, αυτή τη φορά, δεν υπάρχουν σωτήρες πέρα από τον Ατλαντικό, ενώ στα ανατολικά σύνορά μας αντιμετωπίζουμε έναν άμεσο κίνδυνο. Η Ευρώπη μπορεί να βασιστεί μόνο στον εαυτό της και πρέπει να αποφασίσει: θα παραμείνει παθητική, επιτρέποντας να υποταχθεί στον αναδυόμενο άξονα Τραμπ-Πούτιν, ή θα αντιδράσει με ενότητα και αποφασιστικότητα;
Σχετικά άρθρα
Resolution | A European foreign and security policy in a Changing World
Resolution on Building Consensus for Treaty Change