*ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΤΟΥΣ
Οι θηριωδίες των πολέμων στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη μας υπενθυμίζουν την επείγουσα ανάγκη ύπαρξης μιας ομοσπονδιακής ευρωπαϊκής κυβέρνησης, ικανής να δρα στη διεθνή σκηνή
Ζούμε σε ένα διεθνές πολιτικό πλαίσιο που μας φέρνει πίσω, σε μια εποχή που η σύγκρουση είναι και πάλι μια δραματική πραγματικότητα ή μια πραγματική και απειλητική πιθανότητα σε πολλές περιοχές.
Υπάρχουν πολλές πηγές αστάθειας σε ολόκληρες περιοχές: από την Αφρική μέχρι τη Νότιο-Ανατολική Ασία, από την Ευρώπη έως τη Μέση Ανατολή. Διαμορφώνεται ένας πολύ-πολισμός με ανταγωνισμούς, στον οποίο συμμετέχουν ηπειρωτικοί παράγοντες που αγωνίζονται να δημιουργήσουν νέα ισορροπία δυνάμεων, με βάση τις πολιτικές φιλοδοξίες τους.
Είναι επίσης ένα σύστημα, στο οποίο αρχίζει να διαμορφώνεται η σύγκρουση μεταξύ δημοκρατίας και αυταρχισμού, ένας διεθνής ανταγωνισμός στον οποίο οι διεθνείς θεσμοί, ξεκινώντας από τον ΟΗΕ, είναι σοβαρά εξασθενημένοι.
Σε αυτό το εξαιρετικά ασταθές πλαίσιο, η ασφάλεια δεν μπορεί πλέον να θεωρείται δεδομένη και γι αυτό υπάρχει επείγουσα ανάγκη να λύσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τους κόμπους που την εμποδίζουν να είναι αυθεντικός και αποφασιστικός διεθνής παίκτης στην ανάδυση της νέας τάξης, αλλά και αυτόνομη ώστε να εγγυάται τη δική της ασφάλεια.
Ο επιθετικός πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας
Η ένοπλη επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχει πυροδοτήσει μια παγκόσμια κρίση ασφάλειας, χωρίς προηγούμενο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ιμπεριαλιστική οπτική και η εθνικιστική ιδεολογία της Ρωσίας είναι μολυσματικές για τις διεθνείς σχέσεις και τείνουν να επαναλαμβάνονται σε άλλες περιοχές του κόσμου, τροφοδοτώντας εντάσεις και πυροδοτώντας ένα πλήθος πιθανών συγκρούσεων.
Η UEF, συνεπής με όσα έχει υποστηρίξει σε όλες τις δηλώσεις της, συνεχίζει να το πιστεύει πως ο αγώνας αντίστασης της Ουκρανίας είναι ένας αγώνας για την υπεράσπιση της ελευθερίας όλης της Ευρώπης, και ως τέτοιος πρέπει να υποστηρίζεται πλήρως. Γι’ αυτό θεωρεί ουσιώδες, η ακλόνητη και συμπαγής υποστήριξη προς την Ουκρανία να διατηρηθεί σε όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένων του στρατιωτικού και του υλικοτεχνικού. Όπως και η διατήρηση της οικονομικής και πολιτικής πίεσης από όλα τα κράτη-μέλη της Ένωσης κατά της Ρωσίας να παραμείνει ουσιαστική. Ως εκ τούτου, πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε διπλωματική πρωτοβουλία για την κατάπαυση της ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης πρέπει να περιλαμβάνει πλήρη αναγνώριση της ουκρανικής κυριαρχίας και τον σεβασμό των νόμιμων συνόρων.
Είναι επίσης κρίσιμη η υποστήριξη ενός διεθνούς πλαισίου, εντός του οποίου ο Δίκαιο και η διπλωματία μπορούν να επικρατήσουν έναντι της χρήσης βίας στις διεθνείς διαφορές.
Η ΕΕ θα πρέπει να υποστηρίξει την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και να παρακολουθήσει από κοντά τη διαδικασία προσχώρησης της χώρας ως μέλος. Για το λόγο αυτό, η μεταρρύθμιση των Συνθηκών της ΕΕ είναι ένα επείγον και απαραίτητο βήμα, προκειμένου να μπορέσει να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις προκλήσεις της διεύρυνσης, ενόψει μιας Ένωσης με περισσότερα από 30 κράτη- μέλη στο εγγύς μέλλον.
Η Μέση Ανατολή και η επιστροφή του πολέμου στην Παλαιστίνη
Το ισραηλινο-παλαιστινιακό ζήτημα, από το 2006 (έτος των παλαιστινιακών εκλογών), περιορίζεται σε ένα περιφερειακό ζήτημα και η διεθνής κοινότητα έχει σταματήσει να παίζει ρόλο στην οικοδόμηση μιας αξιόπιστης πορείας προς την ειρήνη. Από το 2006, γίναμε μάρτυρες ενός κρεσέντο βίας μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς (Επιχείρηση Cast Lead το 2009, οι μεγάλες συγκρούσεις το 2012, το 2014, για να αναφέρουμε μόνο μερικές). Αυτό το πλαίσιο άνοιξε το δρόμο για την επιχείρηση της Χαμάς τον περασμένο Οκτώβριο.
Αυτή η φρικτή τρομοκρατική επίθεση στο νότιο Ισραήλ, που διέπραξε η Χαμάς εναντίον άοπλων αμάχων, μέσω καταδρομικών ενεργειών, απαγωγών και εκτοξεύσεων ρουκετών, αποτέλεσαν την πιο δραματική επίθεση εναντίον του Ισραήλ από τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ (1973), με πολύ υψηλό αριθμό απωλειών αμάχων και τη σύλληψη ενός πολύ μεγάλου αριθμού ομήρων. Είναι μια τρομοκρατική πράξη, βάρβαρη και εγκληματική, με στόχο να κάνει την ειρήνη αδύνατη και να προκαλέσει ένα κρεσέντο βίας και καταστροφής.
Όσον αφορά την πλευρά του Κράτους του Ισραήλ, πάλι με βάση το νόμιμο δικαίωμά του στην αυτοάμυνα, παρατηρούμε ότι έχει πέσει στη δαιμονική παγίδα που δημιούργησε η Χαμάς. Ο πόλεμος που διεξάγει στη Γάζα, αναπόφευκτα, και με τη θέληση της ίδιας της Χαμάς, προκαλεί ανθρωπιστική καταστροφή με θύματα χιλιάδες πολίτες (συμπεριλαμβανομένων των παιδιών), που η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να ανεχτεί.
Ως εκ τούτου, η UEF, έχοντας επίγνωση ότι αυτή τη δραματική στιγμή η ανελέητη λογική του πολέμου και ο στόχος της εξόντωσης του εχθρού έχουν τον πρώτο λόγο, και πως το χρονοδιάγραμμα των όπλων υπερισχύει τα πάντα, υπενθυμίζει τη σημασία μιας έκτακτης και αξιόπιστης διπλωματικής πρωτοβουλίας που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός και την απελευθέρωση των ομήρων, και θα ανοίξει επίσης το δρόμο για την έναρξη διεθνούς διάσκεψης για την υποστήριξη μιας βιώσιμης ειρηνευτικής διαδικασίας.
Η αποκατάσταση της ειρήνης στην περιοχή θα απαιτήσει εξαιρετικές προσπάθειες και όραμα. Είναι σαφές ότι είναι απαραίτητο να τεθεί τέλος στην κυριαρχία της Χαμάς στη Γάζα, η οποία είναι τρομοκρατική οργάνωση -μέρος εξάλλου ενός δικτύου συμμαχιών που τροφοδοτείται από το καθεστώς των Αγιατολλάχ- που επιδιώκει την καταστροφή του κράτους του Ισραήλ· μια δύναμη που συντρίβει επίσης κάθε δημοκρατική έκφραση του ίδιου του παλαιστινιακού πληθυσμού. Αυτό που χρειάζεται και από την πλευρά του Ισραήλ, ωστόσο, είναι ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου και η ικανότητα να μην πέσει στην παγίδα του εξτρεμισμού που υποδαυλίζει το μίσος. Αν οι προϋποθέσεις για ειρηνική συνύπαρξη είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν, πρέπει να εργαστούμε προς ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο ένα μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος μπορεί να συνάψει μια συμφωνία ομοσπονδιακού χαρακτήρα με το Ισραήλ, προκειμένου να μοιρασθούν τους δημοκρατικούς θεσμούς που μπορούν να εγγυηθούν την ειρήνη και τα δικαιώματα όλων.
Η UEF δεν μπορεί ταυτόχρονα να μην σημειώσει πόσο αδύναμη είναι η φωνή της ΕΕ σε αυτή τη συγκυρία και πόσο κακόφωνη ήταν η αντίδραση των ευρωπαϊκών κρατών μέχρι τώρα. Αυτός είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο, αν η Ευρώπη θέλει πραγματικά να συμβάλει στην επιστροφή της δυνατότητας ειρήνης, πρέπει να εξοπλιστεί γρήγορα η ίδια με πολιτικούς μηχανισμούς και μηχανισμούς λήψης αποφάσεων που θα της επιτρέψουν να κινηθεί στην διεθνή σκηνή γρήγορα και με ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα κοινής πολιτικής, εκπροσωπούμενη από μια αληθινή ευρωπαϊκή κυβέρνηση προικισμένη με εξουσία και αυτονομία στην εξωτερική δράση, δημιουργώντας ένα ενιαίο πλαίσιο ευρωπαϊκής παρέμβασης που μπορεί να επηρεάσει τις παγκόσμιες σχέσεις εξουσίας.
Συμπερασματικά, σε ένα νέο, άκρως κατακερματισμένο διεθνές σκηνικό, όπου υπάρχουν νέες περιφερειακές και παγκόσμιες δυνάμεις που απαιτούν να έχουν βάρος στη διεθνή σκηνή, ενώ νέες και παλιές κρίσεις σηματοδοτούν τον ορίζοντα, εμείς θεωρούμε την οικοδόμηση μιας ισχυρής κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, μαζί με ένα σταθερό πυλώνα με δυνατότητα πολιτικής προστασίας, κρίσιμο για το πεπρωμένο της ευρωπαϊκής ενότητας και της παγκόσμιας σταθερότητας.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υποστηρίζουμε την έναρξη μιας Συνέλευσης που θα ανοίξει την διαδικασία αναθεώρησης των Συνθηκών, ως συνέχεια των συμπερασμάτων της Διάσκεψης για το Μέλλον της Ευρώπης και θα αντανακλά τις μεταρρυθμίσεις που προβλέπονται στην Έκθεση της Επιτροπής Θεσμικών Υποθέσεων επί των προτάσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την τροποποίηση των Συνθηκών.
Εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συνέδριο της UEF, Βρυξέλλες, 26 Νοεμβρίου 2023