ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΕνΟΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΦΕΝΤΕΡΑΛΙΣΤΩΝ
ΛΟΓΟΣ 1: ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ
Ο 21ος αιώνας είναι εποχή παγκόσμιων προκλήσεων και ενίσχυσης του ρόλου και της σημασίας των μεγάλων ηπειρωτικών δυνάμεων. Η διασύνδεση και η αλληλεξάρτηση μεταξύ των κρατών και των οικονομιών αλλάζουν συνεχώς και όλο πιο γοργά τον κόσμο . Φέρνουν ευκαιρίες αλλά και μεγάλες προκλήσεις. Οι περιφερειακές απειλές για την ειρήνη και την πολιτική σταθερότητα αυξάνονται, μεταξύ άλλων στα ανατολικά και στα νότια σύνορα της Ευρώπης. Ο πολιτικός και θρησκευτικός εξτρεμισμός βρίσκεται σε άνοδο. Η βαθειά υγειονομική και οικονομική κρίση που προκάλεσε η πανδημία του κορωνοιού το 2020 και το 2021, και η γενικευμένη χρηματοοικονομική αστάθεια εμποδίζουν την οικονομική ανάπτυξη. Η μετάβαση σε νέες οικονομικές και περιβαλλοντικά φιλικές και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας απαιτεί επενδύσεις μεγάλης κλίμακας και κοινωνικούς μετασχηματισμούς. Ο υπερπληθυσμός, η υπανάπτυξη και η πολιτική αστάθεια σε πολλές περιοχές του πλανήτη μας προκαλούν και θα προκαλούν και στο μέλλον μεταναστευτικές ροές ιστορικών διαστάσεων. Οι άλλες περιοχές του κόσμου αντιμετωπίζουν αυτές τις προκλήσεις ως κράτη ηπειρωτικών μεγεθών: Ηνωμένες Πολιτείες, Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία, Καναδάε.
Όμως η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι προσκολλημένη στο παρελθόν της. Από τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, (μετά την αποχώρηση του ΗΒ) τα 18 είναι μικρότερα από την πόλη του Πεκίνου. Οι περισσότεροι εξακολουθούν να ζουν υπό την ψευδαίσθηση ότι είναι παγκόσμιες δυνάμεις, ο καθένας με το δικό του στρατό και διπλωματική υπηρεσία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναπτύσσεται σε μέγεθος και αρμοδιότητες, αλλά τα Κράτη μέλη εξακολουθούν να αρνούνται να της εκχωρήσουν τις αρμοδιότητες και τους πόρους που είναι απαραίτητοι για να έχει η ΕΕ επιρροή στα θέματα που έχουν μεγαλύτερη σημασία στον σημερινό κόσμο.
Πάνω απ ‘όλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση στερείται ενιαίας κυβέρνησης. Εάν η Ευρώπη θέλει να διατηρήσει την επιρροή της στον κόσμο, να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της και να προωθήσει τις αξίες της, τα ευρωπαϊκά Κράτη θα πρέπει να συγκεντρώσουν την εξασθενημένη κυριαρχία τους ώστε να μετατρέψουν την Ευρωπαϊκή Ένωση σε μια πραγματική ομοσπονδία, με μια ενιαία εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, μια ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική, ένα σημαντικό προϋπολογισμό και με δυο λόγια, μια πραγματική κυβέρνηση της
ΕΕ.
ΛΟΓΟΣ 2: ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Πόλεμοι, τρομοκρατία, χρηματοπιστωτικές αγορές, μεταναστευτικές ροές, οργανωμένο έγκλημα, κλιματική αλλαγή, η μεγάλη υγειονομική και οικονομική κρίση της πανδημίας: τίποτα απ΄όλα αυτά δεν σταματά στα εθνικά σύνορα. Όμως η δημοκρατία και η πολιτική στην Ευρώπη εξακολουθούν να υπάρχουν και να ισχύουν κυρίως στο εσωτερικό των εθνικών συνόρων. Η δημοκρατία και το κράτος δικαίου είναι τα πιο σημαντικά και επιτεύγματα του δυτικού πολιτισμού και απολαμβάνουν έντονης προστασίας και υπεράσπισης σε εθνικό επίπεδο. Αλλά στη διεθνή σκηνή, τα Κράτη και οι ενώσεις Κρατών είναι σήμερα οι μόνοι ουσιαστικοί παράγοντες επιροής στη διεθνή σκηνή.
Οι πολίτες και τα πολιτικά κόμματα έχουν λίγο ή καθόλου λόγο. Οι νόμοι της ισχύος εξακολουθούν να αποτελούν τον κανόνα. Οι διαφορές στο μέγεθος, την ισχύ και τους πόρους μεταξύ των χωρών εξακολουθούν να είναι ο καθοριστικός παράγοντας για οποιαδήποτε διαπραγμάτευση και απόφαση. Τα διεθνή προβλήματα παραμένουν συχνά ανεπίλυτα επειδή απουσιάζουν οι αποτελεσματικές και δημοκρατικές πολιτικές δομές.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος για την προώθηση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αύξησε σημαντικά τις εξουσίες του την τελευταία δεκαετία. Ωστόσο σε πάρα πολλούς σημαντικούς τομείς, έχει ελάχιστο ή καθόλου λόγο, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου χρηματοδότησης της ΕΕ, της διακυβέρνησης του ευρώ και της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν ψηφίζει ούτε ελέγχει μια πραγματική κυβέρνηση.
Οι σημαντικότερες αποφάσεις στο επίπεδο της ΕΕ βρίσκονται ακόμη στα χέρια των εθνικών κυβερνήσεων, καθεμία ενεργώντας κυρίως με βάση το δικό της στενά νοούμενο εθνικό συμφέρον και τις προτιμήσεις της εθνικής εκλογικής περιφέρειας. Φορείς, όπως η Ευρωομάδα – Eurogroup λαμβάνουν σημαντικές αποφάσεις για την ευρωζώνη, που επηρεάζουν εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες, αλλά τελικά δεν λογοδοτούν σε κανέναν. Τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα παραμένουν πολιτικές ομαδοποιήσεις, δηλαδή μια χαλαρή συλλογή διαφορετικών εθνικών κομμάτων. Αλλά ένα σύνολο από είκοσι επτά δημοκρατίες δεν συνιστά μια ευρωπαϊκή δημοκρατία. Είναι καιρός να νικήσουμε τα εθνικά εμπόδια στην πολιτική και στη δημοκρατία στο επίπεδο της ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να γίνει μια πλήρης κοινοβουλευτική δημοκρατία, στην οποία το Κοινοβούλιο να νομοθετεί για όλα τα θέματα για τα οποία θα είναι αρμόδια η ΕΕ, να διορίζει μια πραγματική κυβέρνηση της ΕΕ , να μπορεί να εκφράσει την πολιτική πλειοψηφία και να είναι αυτόνομο από τα κράτη μέλη.
ΛΟΓΟΣ 3: Η ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΡΗΤΟΡΙΚΗ
Σε μια εποχή στην οποία οι εθνικιστικές, λαϊκιστικές και αντιευρωπαϊκές δυνάμεις γίνονται όλο και πιο δυνατές και επικίνδυνες σε όλη την Ευρώπη, είναι καιρός για όσους πιστεύουν σε ένα ενωμένο μέλλον για την ήπειρό μας, να ορθώσουν το ανάστημά τους και να συνεργαστούν για να ακουστούν οι φωνές τους. Οι εθνικιστές και οι αντιευρωπαϊστές εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες της σημερινής Ευρώπης. Παίζουν με τους φόβους και την απογοήτευση των ευρωπαίων πολιτών που υποφέρουν από την πανδημία και την οικονομική κρίση, αισθάνονται την πίεση των μεταναστευτικών ροών και πιστεύοντας τους λαϊκιστές καταλήγουν να θεωρούν την Ευρωπαϊκή Ένωση μακρινή και αναποτελεσματική. Αλλά οι μαγικές λύσεις μέσα στα σύνορα που υπόσχονται οι λαϊκιστές για προβλήματα έτσι κι αλλιώς διασυνοριακά, αποτελούν απλώς μια ψευδαίσθηση.
Αυτοί οι λαϊκιστές είναι η φωνή μιας Ευρώπης που ανήκει στο παρελθόν. Μια Ευρώπη μικρών κρατών που χωρίζονται από σύνορα και ανταγωνιστικά νομίσματα, πολεμούν συχνά μεταξύ τους και οδηγούνται εξίσου συχνά στην αμοιβαία καταστροφή, αντί να στέκονται ενωμένοι στην παγκόσμια σκηνή. Μια Ευρώπη στενών εθνικών συμφερόντων που την παρουσιάζουν να λειτουργεί ως ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος. Μια Ευρώπη μίσους και διαιρέσεων. Μια Ευρώπη ρατσισμού και ξενοφοβίας. Τελικά, μια Ευρώπη πολέμου.
Όμως η συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων δεν θέλει να επιστρέψει σε αυτήν την Ευρώπη. Αλλά πολύ συχνά παραμένουμε σιωπηλοί στα ψέματα των λαϊκιστών γιατί ξεχνάμε πόσα και σημαντικά οφείλουμε στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ή γιατί θεωρούμε δεδομένη την Ευρώπη που έχουμε. Δεν είναι όμως ώρα να μείνουμε σιωπηλοί και παθητικοί. Μια ενωμένη και ομοσπονδιακή Ευρώπη είναι το μόνο προπύργιο ενάντια στην άνοδο του εθνικισμού, Μαζί μπορούμε να υπερασπιστούμε όσα έχει επιτύχει η Ευρώπη μέχρι στιγμής και να προωθήσουμε μια ακόμη καλύτερη Ευρώπη για το μέλλον. Μια Ευρώπη ενότητας, δημοκρατίας, αλληλεγγύης – μια ομοσπονδιακή Ευρώπη.
ΛΟΓΟΣ 4: ΟΙ ΟΛΕΘΡΙΕΣ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΕ
Πόσες φορές έχουμε δει ολονύχτιες συναντήσεις των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να τελειώνουν με πενιχρά αποτελέσματα και με απογοήτευση για τους πολίτες; Πόσες φορές αισθανθήκαμε απογοητευμένοι βλέποντας τους πολιτικούς μας ηγέτες να διαφωνούν για ασήμαντες λεπτομέρειες, ενώ τα μεγάλα ευρωπαϊκά προβλήματα παραμένουν άλυτα; Πόσες φορές αισθανθήκαμε ντροπή ή πόνο βλέποντας λαϊκιστές πολιτικούς να κατηγορούν την Ευρώπη για κάθε κακό και για κάθε πρόβλημα, φανατικούς που καίνε ευρωπαϊκές σημαίες, κινήματα που προσπαθούν να σπρώξουν τους ευρωπαίους στην αυτοκτονία καταστρέφοντας το ευρώ, πολιτικούς που ζητούν νέα τείχη και φράχτες για μια – Ευρώπη φρούριο, κυβερνήσεις που επιχειρούν και πάλι συνοριακούς ελέγχους για να χωρίσουν ξανά τους Ευρωπαίους, πολιτικά κόμματα που καταφεύγουν στον εθνικισμό, το λαϊκισμό και τον ρατσισμό με τρόπο που πιστεύαμε ότι πλέον είχε περάσει εδώ και πολύ καιρό στην Ευρώπη;
Αισθανόμαστε συχνά ανίσχυροι βλέποντας τις διαιρέσεις και τις αδυναμίες της Ευρώπης. Αλλά μπορούμε να κάνουμε κάτι γι ‘αυτό. Η σημερινή Ευρώπη είναι το αποτέλεσμα προσπαθειών πολλών γενεών. Γενιές Ευρωπαίων που επέλεξαν την ειρήνη έναντι του πολέμου, την ενότητα αντί της διχοτόμησης, την ολοκλήρωση έναντι του εθνικισμού, την προοπτική της πολιτικής έναντι του λαϊκισμού. Πολιτικοί ηγέτες που είχαν το θάρρος να προτείνουν τολμηρές και καινοτόμες λύσεις και να τις υπερασπίζονται πάντα και σταθερά στις χώρες τους. Ευρωπαίοι πολίτες που εργάζονται στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα που προωθούν το ευρωπαϊκό σχέδιο καθημερινά. Και, τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, πολλοί Ευρωπαίοι πολίτες ονειρεύονται τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, και αποφάσισαν να ορθώσουν το ανάστημά τους και να συνεργαστούν για την προώθηση της ευρωπαϊκής ενότητας. Η Ευρώπη του αύριο, μια Ευρώπη με περισσότερη ενότητα και λιγότερες διαιρέσεις, περισσότερη αλληλεγγύη και λιγότερους εθνικούς εγωισμούς, περισσότερο ομοσπονδιακή και λιγότερο εθνική, θα γίνει πραγματικότητα μόνο εάν και εσείς οι πολίτες ασχοληθείτε μ’ αυτήν και την υποστηρίξετε.
ΛΟΓΟΣ 5: ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΕΕ
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει τον καλύτερό της εαυτό όταν διαθέτει ισχυρούς θεσμούς και άμεσες εκτελεστικές εξουσίες. Ωστόσο, έχει εμφανιστεί επανειλημμένα διχασμένη και αδύναμη σε τομείς όπου έχει περιορισμένες αρμοδιότητες και πόρους, δεν έχει αρμοδιότητες ώστε να υλοποίησει στην πράξη τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και όταν τα κράτη μέλη αποκλείουν το ένα το άλλο και μπλοκάρουν τη λήψη αποφάσεων αξιοποιώντας τα δικαιώματα αρνησικυρίας τους ( veto) ή όταν απλώς επιλέγουν να αγνοούν τις ευρωπαϊκές αποφάσεις.
Η νομισματική πολιτική της ευρωζώνης λειτουργεί καλά λόγω της ύπαρξης και της καλής λειτουργίας μιας ισχυρής και ανεξάρτητης Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Οι κανόνες ανταγωνισμού λειτουργούν καλά επειδή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαθέτει ισχυρές αρμοδιότητες και άμεσες εξουσίες επιβολής σε κράτη και εταιρείες. Η ΕΕ κατέχει ισχυρή θέση στο διεθνές εμπόριο, καθώς πρόκειται για αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ηγείται. Σε όλους τους τομείς στους οποίους η ΕΕ έχει αρμοδιότητες, είναι πολύ πιο αποτελεσματικό όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαθέτει αρμοδιότητες συναπόφασης και το Συμβούλιο αποφασίζει με πλειοψηφία και όχι με ομοφωνία.
Αντιθέτως στην εξωτερική πολιτική, και ακόμη περισσότερο στην αμυντική πολιτική, και στη μετανάστευση, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αδύναμη και έχει σχεδόν μηδενικές αρμοδιότητες. , Κατά συνέπεια, η Ευρώπη στο σύνολό της είναι αδύναμη, επειδή τα Κράτη μέλη προσκολλώνται στις αυταπάτες της εθνικής κυριαρχίας και διατηρούν 27 χωριστές και συχνά αντιφατικές πολιτικές. Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Ένωση εξακολουθεί να είναι ατελής , επειδή τα κράτη μέλη διατηρούν 19 εθνικές δημοσιονομικές πολιτικές, η Ευρωζώνη δεν έχει καμία εξουσία και ιδίους δημοσιονομικούς πόρους και λίγη ή καθόλου εξουσία να επιβάλλει τις αποφάσεις ή τις συστάσεις της για καλύτερη σύγκλιση των εθνικών οικονομιών. Για να λύσει τα προβλήματά αυτά, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να γίνει πιο υπερεθνική και λιγότερο διακυβερνητική, πιο ανεξάρτητη από τα κράτη μέλη, και να έχει περισσότερες εξουσίες και πόρους για να εφαρμόσει τις δικές της αποφάσεις.
ΛΟΓΟΣ 6: ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Η Συνθήκη της ΕΕ ορίζει ότι είμαστε Ευρωπαίοι πολίτες. Αλλά ποια είναι η πραγματική ουσία αυτής της «ευρωπαϊκής ιθαγένειας» εάν δεν έχουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε την κυβέρνηση και τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Οι ευρωπαίοι πολίτες ψηφίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάθε πέντε χρόνια . Αλλά αυτή η ψηφοφορία δεν καθορίζει την κυβέρνηση και έχει μικρό αντίκτυπο στις κρίσιμες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σημαντικοί τομείς από την εξωτερική πολιτική έως τον τρόπο χρηματοδότησης της Ένωσης, και έως τα βασικά στοιχεία της διακυβέρνησης της Ευρωζώνης, εξακολουθούν να αποτελούν αποκλειστικούς τομείς και αρμοδιότητα των εθνικών κυβερνήσεων, ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαθέτει ελάχιστο ή καθόλου λόγο στα ζητήματα αυτά. Το Κοινοβούλιο επηρεάζει λίγο την επιλογή του Προέδρου και των μελών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα οποία όμως διορίζουν τα Κράτη Μέλη. Αλλά ακόμη κι’ έτσι, η Επιτροπή δεν είναι πραγματική κυβέρνηση. Σε πολλούς τομείς, η Επιτροπή εκτελεί ακριβώς αυτό που οι εθνικές κυβερνήσεις αποφάσισαν ως πολιτικές προτεραιότητες, ενώ σε άλλους απλώς δεν παίζει καθόλου ρόλο. Ταυτόχρονα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και η Ευρωομάδα-EUROGROUP λαμβάνουν αποφάσεις που επηρεάζουν εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά δεν λογοδοτούν σε κανέναν. Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να γίνει μια δημοκρατία, οι ψήφοι μας ως Ευρωπαίοι πολίτες πρέπει να καθορίσουν την κυβέρνηση και τις πολιτικές της Ένωσης σε όλους τους τομείς. Η Επιτροπή πρέπει να είναι το μόνο όργανο που ασκεί εκτελεστική εξουσία. Η σύνθεση και το πολιτικό πρόγραμμα της Επιτροπής πρέπει να αντικατοπτρίζουν την πολιτική πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο. Το Κοινοβούλιο πρέπει να αποφασίζει από κοινού για όλα τα νομοθετικά θέματα. Μόνο σε μια ομοσπονδιακή Ευρώπη θα είμαστε πραγματικοί ευρωπαίοι πολίτες.
ΛΟΓΟΣ 7: ΓΙΑ ΚΟΙΝΗ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΕΝΙΑΙΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΤΡΑΤΟ
Τα σύνορα της Ευρώπης φλέγονται. Η κατάσταση στην Ουκρανία, στη Συρία, στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο, στη Βόρεια και Κεντρική Αφρική, μας καλεί να δημιουργήσουμε πιο ουσιαστικές δυνατότητες και αρμοδιότητες για μια ευρωπαϊκή πολιτική άμυνας και ασφάλειας. Ως τώρα η Ευρώπη δεν μπόρεσε να προχωρήσει ουσιαστικά προς αυτήν την κατεύθυνση. Η άμυνα και η ασφάλεια παραμένουν σχεδόν πλήρως αποκλειστικές αρμοδιότητες των Κρατών μελών. Καθένα από τα 27 Κράτη μέλη της ΕΕ διατηρεί τον δικό του στρατό και τις δικές του δυνάμεις ασφάλειας και πολιτικής προστασίας, που είναι όμως πολύ ακριβές και προσφέρουν μικρή αμυντική εξασφάλιση, και συχνά άσχετη με τις σημερινές εξελίξεις στην τεχνολογία και τη στρατηγική της σύγχρονης άμυνας! Μόνον τρία, το πολύ τέσσερα Κράτη μέλη της ΕΕ έχουν αξιόμαχο στρατό και άμυνα, αλλά κι αυτά έχουν περιορισμένες δυνατότητες σε σχέση με τις σημερινές προκλήσεις στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ. Οι αμυντικές δαπάνες γενικά μειώνονται, οι αλληλοεπικαλύψεις μεταξύ των Κρατών μελών αυξάνονται, και το τεχνολογικό χάσμα της ΕΕ στον αμυντικό τομέα διευρύνεται. Το κόστος της « μη Ευρώπης» στον τομέα της άμυνας συνεχώς μεγαλώνει, ενώ η ΕΕ ουσιαστικά εξαρτάται από τον στρατό των ΗΠΑ για να μπορέσει να επιχειρήσει στρατιωτικά οπουδήποτε! Εάν οι πολίτες της ΕΕ θέλουν να δώσουν τέλος στην μείωση της σχετικής ισχύος και επιρροής της ΕΕ στα φλεγόμενα σύνορα της, και στον σημερινό κόσμο, η άμυνα και η ασφάλεια των συνόρων μας πρέπει να γίνει υπόθεση ενός ενιαίου Ευρωπαϊκού Στρατού μιας ενιαίας αμυντικής βιομηχανίας, και ενός ενιαίου συστήματος αμυντικών υποδομών. Η κοινή ευρωπαϊκή άμυνα και ο κοινός ευρωπαϊκός στρατός θα πρέπει να διοικούνται και να ελέγχονται από μια Ευρωπαϊκή Κυβέρνηση, μαζί με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τη Γερουσία, στο πλαίσιο μιας αληθινής πολιτικής Ένωσης της Ευρώπης.
ΛΟΓΟΣ 8: ΜΙΑ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΕΥΡΩΖΩΝΗ
Η Ευρωζώνη έχει ένα ενιαίο νόμισμα, το ευρώ, αλλά 19 εθνικές δημοσιονομικές και οικονομικές πολιτικές, οι οποίες συντονίζονται χαλαρά μέσα από ένα περίπλοκο και μερικές φορές αδιαφανές σύστημα κανόνων. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι εθνικές οικονομίες εντός της ευρωζώνης παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αποκλίνουσες. Αρκετά κράτη μέλη δεν έχουν τους πόρους για να μεταρρυθμίσουν ή να βάλουν μπροστά τις οικονομίες τους μετά από κάθε μεγάλη κρίση. Οι κανόνες που ισχύουν για την ευρωζώνη συχνά δεν τηρούνται, ειδικά όταν τα μεγάλα κράτη μέλη είναι οι παραβάτες.
Ταυτόχρονα, η Ευρωζώνη δεν έχει τις εξουσίες και τους πόρους για να εφαρμόσει μια ενεργή ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική. Λείπουν μηχανισμοί για την εξισορρόπηση των οικονομικών κρίσεων καιτην εξομάλυνση οικονομικών ανισορροπιών, όπως υπάρχουν σε οποιαδήποτε πραγματική νομισματική ένωση.
Αναπόφευκτα, η οικονομία και η ανάπτυξη παραμένει τελικά υποτονική σε όλη την ευρωζώνη. Μια νομισματική ένωση δεν μπορεί να επιβιώσει μακροπρόθεσμα εάν τα κράτη μέλη διατηρούν ανεξάρτητες οικονομικές πολιτικές. Η Ευρωζώνη πρέπει να συμπληρώσει τη νομισματική ένωση με μια δημοσιονομική και φορολογική ένωση. Δεν μιλάμε απλώς για ένα σύστημα κανόνων που να προσπαθεί να συντονίζει τις εθνικές οικονομικές πολιτικές.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωζώνη, μέσω ενός πρόσθετου προϋπολογισμού της Ευρωζώνης, θα πρέπει να έχουν την εξουσία να αντλούν ιδίους χρηματοοικονομικούς πόρους μέσω της γενικής φορολογίας και της έκδοσης χρέους στις κεφαλαιαγορές, όπως έγινε για πρώτη φορά σε τέτοια κλίμακα στην ιστορία της ΕΕ, με το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας των 750 δις € που εγκρίθηκε το 2020-21 για την έξοδο από την κρίση της πανδημίας.
Αυτοί οι ίδιοι πόροι που θα δημιουργηθούν για τη ευρωζώνη πρέπει να χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν τα κράτη μέλη όταν αντιμετωπίζουν ασύμμετρες δυσκολίες ή όταν επιδιώκουν να εφαρμόσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Θα πρέπει να χρηματοδοτήσουν έργα και δράσεις πανευρωπαϊκού ενδιαφέροντος που μπορούν να προωθήσουν την ανάπτυξη της ενιαίας αγοράς και τη μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας. Πρέπει να προωθήσουν τη σταθερότητα και την ανάπτυξη για ολόκληρη την Ευρωζώνη. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί το μακροπρόθεσμο μέλλον του ευρώ.
ΛΟΓΟΣ 9: ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει μια ενιαία αγορά, ένα κοινό νόμισμα για την ευρωζώνη, ένα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά δεν έχει καμία κυβέρνηση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι το πολιτικά ανεξάρτητο εκτελεστικό όργανο της ΕΕ, αλλά απέχει πάρα πολύ από το να είναι κυβέρνηση της ΕΕ. Διαδραματίζει λίγο ή καθόλου ρόλο στη διακυβέρνηση των κρίσιμων τομέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας έως τους βασικούς τομείς της διακυβέρνησης της Ευρωζώνης. Μπορεί να υποβάλει προτάσεις νόμων για το πώς θα πρέπει να δαπανηθεί ο προϋπολογισμός της ΕΕ, αλλά όχι για τον τρόπο χρηματοδότησής του. Διορίζεται μετά τις ευρωπαϊκές εκλογές, αλλά η σύνθεσή της είναι ανεξάρτητη από το αποτέλεσμα των εκλογών και δεν αντικατοπτρίζει την πολιτική πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η Επιτροπή πρέπει να βασιστεί στις εθνικές διοικήσεις για να εφαρμόσει πολλές από τις πολιτικές και τα σχέδιά της. Όσον αφορά τις βασικές πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές της Ένωσης, η Επιτροπή λαμβάνει τώρα οδηγίες από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπου συνεδριάζουν αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων. Αλλά μια ομάδα εθνικών κυβερνήσεων, καθεμία με τις δικές της εθνικές πολιτικές προτεραιότητες και ανησυχίες, δεν γίνεται να καθοδηγείται από μια ευρωπαϊκή κυβέρνηση. Είναι σαν οι Ηνωμένες Πολιτείες να μη διευθύνονται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, αλλά από μια ομάδα 50 κυβερνητών, που συναντώνται δυο φορές το χρόνο και σε ώρες έκτακτης ανάγκης στην Ουάσινγκτον. Η ΕΕ πρέπει να έχει μια πραγματική ομοσπονδιακή κυβέρνηση, με όλες τις εκτελεστικές εξουσίες που απαιτούνται σε όλους τους τομείς αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κυβέρνηση και η σύνθεσή της πρέπει να αντικατοπτρίζουν το αποτέλεσμα των ευρωπαϊκών εκλογών. Θα πρέπει να διαθέτει τα μέσα και τις εξουσίες, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών προκειμένου να εκτελεί τις πολιτικές που εγκρίνει το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο σε συνεργασία ενδεχομένως με μια Γερουσία, αυτόνομα από τα κράτη μέλη. Θα πρέπει να λογοδοτεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και σε ένα μεταρρυθμισμένο Συμβούλιο που θα έχει μετατραπεί σε μια Γερουσία, ένα δεύτερο νομοθετικό σώμα που θα πρέπει να συνεργάζεται με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
ΛΟΓΟΣ 10: Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
Από την ίδρυσή της το 1946, η Ένωση Ευρωπαίων Φεντεραλιστών βρίσκεται στην πρώτη γραμμή κάθε σημαντικού βήματος της ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης. Όταν η Ευρώπη εξακολουθούσε να είναι στις φλόγες και τα Κράτη μας έβγαιναν από τον Β Παγκόσμιο πόλεμο, οι Φεντεραλιστές καλούσαν ήδη για μια Ένωση των κρατών της Ευρώπης ως τη μόνη λύση για ένα ειρηνικό και δημιουργικό μέλλον της Ευρώπης. Εμείς οι Ευρωπαίοι Φεντεραλιστές κάναμε εκστρατείες για μια Ευρώπη χωρίς σύνορα στις αρχές της δεκαετίας του ’50 και στη συνέχεια κάτι τέτοιο έγινε πραγματικότητα στη δεκαετία του ’90. Αγωνιζόμασταν για άμεσες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από την ίδρυσή του ως συμβουλευτική Συνέλευση με διορισμέναa μέλη, και το 1979 διεξήχθησαν οι πρώτες άμεσες Ευρωπαϊκές εκλογές με καθολική ψηφοφορία. Κάναμε εκστρατεία για ένα ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα στα μέσα της δεκαετίας του ’60 και τελικά το ευρώ εισήχθη στην πράξη το 1999. Επί δεκαετίες είμαστε οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, ζητώντας ακούραστα αυξημένες εξουσίες για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και σήμερα το Κοινοβούλιο είναι ένα πιο ισχυρός θεσμός, από ό, τι ήταν κάποτε.
Κάθε φορά μας θεωρούσαν ιδεαλιστές και ουτοπικούς. Αλλά κάθε φορά είχαμε δίκιο, και οι ιδέες μας δικαιώθηκαν στην πράξη . Ποτέ δεν εγκαταλείψαμε τις πεποιθήσεις και τη δέσμευσή μας σε δύσκολες φάσεις της πορείας της ΕΕ. Σήμερα ο αγώνας για μια Ευρωπαϊκή πολιτική Ενωση με μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση και ένα ομοσπονδιακό Σύνταγμα παραμένει επίκαιρος όσο ποτέ. Σε μια εποχή στην οποία ο στείρος εθνικισμός ενισχύεται και πολλά από τα επιτεύγματα του ευρωπαϊκού έργου τίθενται υπό αμφισβήτηση από αρκετούς, εμείς οι Ευρωπαίοι Φεντεραλιστές συνεχίζουμε να συσπειρώνουμε πολίτες, κοινωνικούς εταίρους και την κοινωνία των πολιτών, πολιτικά κόμματα και πολιτικούς σε όλη την Ευρώπη, γύρω από την αποφασιστική μας πίστη για τα οφέλη μιας ενωμένης και ομοσπονδιακής Ευρώπης.
Γίνετε λοιπόν μέλος της ΕΕνΟΕ, γίνετε μέλος της κίνησης πολιτών για μια ενωμένη, δημοκρατική και ομοσπονδιακή Ευρώπη.