*ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΤΟΥΣ
Για την αποκατάσταση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας στην Ευρώπη
Για το Συνέδριο της Ένωσης Ευρωπαίων Φεντεραλιστών (UEF), Βρυξέλλες, 26 Νοεμβρίου 2023
Εφόσον
−Αντιπροσωπεύοντας την μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεσμεύεται να διασφαλίσει την ευημερία των 445 εκατομμυρίων πολιτών της.
−Η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος βιομηχανικών αγαθών και υπηρεσιών στον κόσμο και κατέχει την πρώτη θέση τόσο σε εισερχόμενες όσο και εξερχόμενες διεθνείς επενδύσεις. Η ΕΕ είναι μία από τις πιο ανοιχτές οικονομίες στον κόσμο και παραμένει προσηλωμένη στο ελεύθερο εμπόριο.
−Η κλιματική αλλαγή και η περιβαλλοντική υποβάθμιση αποτελούν υπαρξιακή απειλή, τόσο για την ΕΕ, όσο και τον κόσμο. Για να ξεπεράσει αυτές τις προκλήσεις, η ΕΕ έχει δεσμευτεί να γίνει μία σύγχρονη, επαρκής σε πόρους, αποτελεσματική και ανταγωνιστική οικονομία και να επιτύχει τον στόχο της για ουδετερότητα άνθρακα έως το 2050
−Η οικονομική ολοκλήρωση και η σύγκλιση στην ΕΕ δεν πρέπει όμως να συμβάλουν στην αύξηση των εισοδηματικών ανισοτήτων και τον κοινωνικό αποκλεισμό, ο οποίος αποτελεί απειλή για την πολιτική σταθερότητα της δημοκρατίας σε κάθε κράτος και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
−Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής οικονομίας, είναι η συντριπτική πλειονότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, απασχολούν περίπου 100 εκατομμύρια άτομα σε όλη την έκταση της Ένωσης και αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Ευρώπης.
Θεωρώντας ότι
−Η πανδημία του COVID 19 προκάλεσε την πιο έντονη ύφεση σε καιρό ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2020, αντιστρέφοντας την πρόσφατη πρόοδο στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου και αφήνοντας βαθιά οικονομικά σημάδια, ιδιαίτερα στους πιο ευάλωτους
−Η θέσπιση της «ΕΕ Επόμενης Γενιάς» (Next Generation EU) μέσω της έκδοσης κοινού χρέους και η χρηματοδότηση των εθνικών μεταρρυθμίσεων για την ανάκαμψη και την ανθεκτικότητα επέτρεψε μια γρήγορη ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας, με τις περισσότερες οικονομίες των μελών της ΕΕ να ανακάμπτουν στα προ-πανδημίας επίπεδα το 2021.
−Η ανάκαμψη από την πανδημία έχει διαταραχθεί όμως από τον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας τον Φεβρουάριο του 2022, καθώς οδήγησε σε μια άνευ προηγουμένου ανθρωπιστική κρίση και σε μια οικονομική αβεβαιότητα, ιδίως λόγω της αύξησης του κόστους τροφίμων και ενέργειας.
−Οι ευρωπαϊκές και εθνικές αρχές υιοθέτησαν υποστηρικτικές πολιτικές, καθ’ όλη τη διάρκεια του 2022, για να βοηθήσουν τόσο τους πολίτες όσο και τις εταιρείες που αντιμετωπίζουν το αυξανόμενο κόστος ενέργειας και τις πληθωριστικές συνέπειές του·
-Το ενεργειακό σοκ που προκλήθηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία συνέπεσε με την επαναλειτουργία της οικονομίας στην μετα-πανδημία περίοδο και πυροδότησε υψηλό πληθωρισμό στην ΕΕ. Η ΕΚΤ υποχρεώθηκε έτσι να πάρει αυστηρά μέτρα για την νομισματική πολιτική, ώστε να αποτρέψει την δημιουργία πληθωρισμού που κινδύνευε να παγιωθεί στην ευρωπαϊκή οικονομία.
−Εκτός από αυτές τις δυσκολίες, πολλά κράτη-μέλη αντιμετωπίζουν επίσης υψηλά επίπεδα δημόσιου χρέους, μακροοικονομικές ανισορροπίες, που καθιστούν τα ίδια και την Ένωση ευάλωτους σε οικονομικούς κλυδωνισμούς. Είναι επομένως απαραίτητη μια διαδικασία δημοσιονομικής εξυγίανσης και διαρθρωτικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
Στο πλαίσιο αυτό επείγει άμεσα :
- Η Ευρωπαϊκή Ένωση να εμβαθύνει περαιτέρω την Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) μέσω της μεταρρύθμισης του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Το νέο Σύμφωνο πρέπει να επιδιώκει την βιώσιμη δημοσιονομική εξυγίανση σε εθνικό επίπεδο, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική συνοχή και ενισχύοντας την διαδικασία απεξάρτησης από τον άνθρακα.
- Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη-μέλη της επιβάλλεται να διατηρήσουν ένα ισορροπημένο επίπεδο δημοσίων και ιδιωτικών επενδύσεων, που να ενισχύσει την οικονομική και κοινωνική ανθεκτικότητα και να στηρίξει την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, επιτυγχάνοντας μεταξύ άλλων μεγαλύτερη ενεργειακή απόδοση και την μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενώ ταυτόχρονα να αποφεύγει υπερβολικές και πληθωριστικές δαπάνες.
Τα κράτη-μέλη πρέπει να υποστηρίξουν τις μισθολογικές εξελίξεις που μετριάζουν τις απώλειες στην αγοραστική δύναμη των μισθωτών, ιδίως για τους εργαζόμενους χαμηλού εισοδήματος, επιβλέποντας τις μέσο-μακροπρόθεσμες εξελίξεις της παραγωγικότητας, περιορίζοντας επίσης τις επιπτώσεις ενός δεύτερου γύρου πληθωρισμού.
- Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εκσυγχρονίσει τη βιομηχανική της πολιτική, προκειμένου να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Επισημαίνοντας ότι πρωτοβουλίες όπως το Chips Act, αν και δεν είναι ένα και τόσο φιλόδοξο μέτρο, μπορούν να αποτελέσουν ένα προσχέδιο για το πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι η ευρωπαϊκή βιομηχανική πολιτική στον 21ο αιώνα.
- Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να δημιουργήσει ένα ρυθμιστικό περιβάλλον που επιτρέπει σε μικρές και μεσαίου μεγέθους εταιρείες (ΜΜΕ), που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής οικονομίας, να επιβιώνουν. Αυτό απαιτεί πρώτα και κύρια να ληφθούν καλύτερα υπόψη οι συγκεκριμένες προκλήσεις των ΜΜΕ σε κάθε στάδιο της νομοθετικής διαδικασίας.
- Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιβάλλεται να κάνει ένα απολογισμό του ευρωπαϊκού κεκτημένου, ώστε να απλουστεύσει την νομοθεσία απαλλάσσοντας την από περιττά διοικητικά βάρη. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει η Επιτροπή να υλοποιήσει την υπόσχεση του Προέδρου της και να πάρει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες ώστε να μειώσει τις υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων κατά τουλάχιστον 25%.
- Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να καταθέσει νομοθετικές προτάσεις για την ολοκλήρωση της Ενιαίας Αγοράς αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίων ώστε να συμβάλει αποφασιστικά στην οικονομική ανάπτυξη. Επιβάλλεται να ξεπεραστούν άμεσα, εμπόδια και σημεία συμφόρησης που υφίστανται σήμερα σε τομείς όπως η ενέργεια, οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και η διασυνοριακή διακίνηση εργαζομένων.
- Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να εκσυγχρονίσει την πολιτική ανταγωνισμού της, με εξορθολογισμό των διαδικασιών, λαμβάνοντας καλύτερα υπόψη τις διεθνείς εξελίξεις που καθορίζουν την αγορά, ώστε να επιτρέψουν στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να γίνουν πρωταγωνιστές.
- Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εφαρμόσει πολιτικές που διασφαλίζουν την πρόσβαση σε κρίσιμες πρώτες ύλες για την ευρωπαϊκή οικονομία. Η ραγδαία πράσινη και ψηφιακή μετάβαση μπορούν να επιτύχουν μόνο εάν η ευρωπαϊκή βιομηχανία έχει απεριόριστη πρόσβαση σε πρώτες ύλες και σπάνια μέταλλα. Μια τέτοια πρόσβαση πρέπει να διασφαλιστεί μέσω συμφωνιών με τρίτες χώρες, μέσω καλύτερων και αποτελεσματικότερων διαδικασιών ανακύκλωσης και μέσω αποτελεσματικότερης χρήσης των πόρων εντός της Ένωσης.
- Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη-μέλη να αντιμετωπίσουν την έλλειψη δεξιοτήτων με την προώθηση της επαγγελματικής εκπαίδευσης, την αντιμετώπιση του χάσματος των φύλων ως προς την συμμετοχή στην αγορά εργασίας, ανοίγοντας οδούς για ευκολότερη μετανάστευση εργαζομένων υψηλής ειδίκευσης και διευκόλυνση της αναγνώρισης πτυχίων και πιστοποιητικών δεξιότητας που αποκτήθηκαν σε τρίτες χώρες.
- Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο πρέπει να ολοκληρώσουν την έγκριση της νομοθετικής πρότασης που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στοχεύοντας στην προώθηση μιας βιώσιμης παγκοσμιοποίησης, ρυθμίζοντας τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των υπερεθνικών εταιρειών και επενδυτών, που έχουν επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον, κυρίως τις προτάσεις για μια «Οδηγία σχετικά με την δέουσα επιμέλεια για την εταιρική βιωσιμότητα», τον Κανονισμό που απαγορεύει την εισαγωγή αγαθών που είναι προϊόν καταναγκαστικής εργασίας, καθώς και πολυάριθμες άλλες πρωτοβουλίες όπως ο «Κανονισμός για τα προϊόντα από την αποψίλωση και υποβάθμιση των δασών» και ο «Κανονισμός για τα κρίσιμα ορυκτά και τις πρώτες ύλες».
- Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη-μέλη πρέπει να ενισχύσουν την έρευνα και την ανάπτυξη με αύξηση των δαπανών, για καλύτερη διασυνοριακή συνεργασία, εισαγωγή φορολογικών πλεονεκτημάτων και αποδοτικότερη εμπορευματοποίηση της βασικής έρευνας.
- Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει τέλος να επεξεργαστεί και να προτείνει μια φιλόδοξη ατζέντα εμπορικής πολιτικής προωθώντας ένα διεθνές σύστημα εμπορίου βασισμένο σε κανόνες, πιέζοντας για μεταρρύθμιση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και προωθώντας νέες βιώσιμες, δίκαιες και διαφανείς διμερείς εμπορικές Συμφωνίες.